F12 Native translation Επιγραφές της Β ελληνικής γραφής που χρονολογούνται από το 1300 π.χ. και αναφέρονται στην ελιά και το ελαιόλαδο, δείχνοντας διάφορες οικονομικές συναλλαγές και εμπορικές πράξεις. Είναι οι πρώτες γραπτές μαρτυρίες για την ελιά και το ελαιόλαδο σαν οικονομική παράμετρος. Πρώτες γραπτές μαρτυρίες για την ελιά Πληροφορίες για την ελαιοκαλλιέργεια, την παραγωγή και […]

F11 Native translation Απανθρακωμένοι καρποί όπως τους ανακάλυψε η αρχαιολογική σκαπάνη. Η χρήση του ελαιόκαρπου για τη διατροφή του Έλληνα αποδεικνύεται από τις ελιές της Ζάκρου. Πρόκειται για ένα πήλινο οικιακό σκεύος (πιάτο) με 45 βρώσιμες ελιές, σε άριστη κατάσταση, που βρέθηκε στον πυθμένα ενός πηγαδιού και χρονολογείται τουλάχιστον 4.000 χρόνια, πιθανόν πρόκειται για προσφορά

F10 Native translation Τοιχογραφία από ανάκτορο της Κνωσού που δείχνει ελαιώνα, ενδεικτικό της οικονομικής αξίας της ελιάς. Η εξημέρωση της ελιάς Τα αρχαιότερα δείγματα γύρης ελιάς από τον ελλαδικό χώρο χρονολογούνται στη Μέση–Ύστερη Νεολιθική Εποχή και προέρχονται από την Κρήτη και τη Βοιωτία. Στην Κρήτη, το παλαιότερο δείγμα γύρης ελιάς χρονολογείται στη Μέση Νεολιθική (5400–4400

F09 Native translation Εξημέρωση της ελιάς – Αρχαιοβοτανικά δεδομένα Η ακριβής χώρα προέλευσης της ελιάς δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί με βεβαιότητα. Στη Μεσογειακή ζώνη, που αποτελεί ιδανικό βιότοπο για την καλλιέργειά της, δύο περιοχές θεωρούνται οι επικρατέστερες: η Συρία και η Παλαιστίνη στην Εγγύς Ανατολή, καθώς και η Βόρεια Αφρική. Τις ίδιες περιοχές υποδεικνύουν και

F08 Native translation Η ελιά στην Εποχή των Παγετώνων Απολιθωμένα φύλλα ευρωπαϊκής ελιάς (Olea europaea), που βρέθηκαν στη Σαντορίνη, στη Νίσυρο και στην Κύμη Ευβοίας, χρονολογούνται περίπου 50.000 χρόνια πριν από σήμερα, δηλαδή στην Εποχή των Παγετώνων (Πλειστόκαινο), η οποία αντιστοιχεί αρχαιολογικά στην Παλαιολιθική Εποχή. Η εύρεση αυτή επιβεβαιώνει την παρουσία της ελιάς στον ελλαδικό

F07 Native translation Εχθροί της ελιάς – του φυτού και του καρπού Οι εχθροί και οι ασθένειες της ελιάς μπορεί να προσβάλλουν είτε το δένδρο είτε τον καρπό, είτε και τα δύο. Οι κυριότεροι είναι: 1. Μύκητεςα. Ανδρομύκωση (Verticillium): Ξήρανση ενός ή περισσότερων κλαδιών.β. Γλοιόσπορος: Ευνοείται από την υγρασία, προσβάλλει φύλλα, κλαδιά και καρπό.γ. Καπνιάδ.

F06 Native translation Σύγχρονος τρόπος φύτευσης της ελιάς Το φύτεμαΗ επιλογή του τόπου εγκατάστασης του ελαιώνα είναι καθοριστική και πρέπει να βασίζεται στις κλιματικές συνθήκες και το είδος του εδάφους.Σήμερα, οργανωμένα φυτώρια παράγουν δενδρύλλια διαφόρων ποικιλιών. Οι παλαιότερες μέθοδοι πολλαπλασιασμού με μοσχεύματα έχουν εγκαταλειφθεί. Η φύτευση στην τελική θέση γίνεται σε λάκκο διαμέτρου και βάθους

F05 Native translation Ποικιλίες της ελιάς ανάλογα με το μέγεθος καρπού και καλλωπιστικές ποικιλίες Υπάρχουν περίπου 140 ποικιλίες ελιάς, εκ των οποίων 50 καλλιεργούνται σε πολύ περιορισμένη κλίμακα. Από τις πιο διαδεδομένες, 30 είναι ελληνικές και 45 ξένες (περισσότερες πληροφορίες στην έκθεση ποικιλιών ελιάς στον προαύλιο χώρο). Στους πίνακες, οι γνωστές ελληνικές ποικιλίες σημειώνονται με

F04 Native translation Τομή του καρπού της ελιάς και τα μέρη του – Κατανομή της καλλιέργειας της ελιάς στον πλανήτη Ο καρπός της ελιάς αποτελείται από την επιδερμίδα, τη σάρκα και το κουκούτσι. Σε τομή διακρίνονται:α. Ενδοκάρπιοβ. Περικάρπιογ. Ενδοσπέρμιοδ. Κοτυληδόνεςε. Έμβρυο Η ελιά καλλιεργείται σε εύκρατα κλίματα. Αντέχει σε χαμηλές θερμοκρασίες έως –9°C και σε

F03 Native translation Χαρακτηριστικά των φύλλων και των κλαδιών της ελιάς Τα φύλλα είναι μακρόστενα, παχιά, λογχοειδή, με λεπτό και μικρό μίσχο. Η επάνω επιφάνεια είναι βαθυπράσινη ή ανοιχτοπράσινη (ανάλογα με την ποικιλία), ενώ η κάτω είναι ασημί ή λευκωπή, καλυμμένη με άφθονα τριχίδια. Στην κάτω επιφάνεια βρίσκονται τα στομάτια, από τα οποία εξατμίζεται το